คำว่า"รูป"ในขันธ์ 5 มิใช่รูปธรรมมนุษย์ของท่าน
แต่หมายถึงมายารูปลักษณ์ของสิ่งที่ท่านสัมผัสรู้
ด้วยอายตนะกับจิตของท่านต่างหากล่ะ
ถ้าจิตท่านรับรู้แล้วไม่รับเอามันมาปรุงแต่งอัตตา
ของสิ่งนั้นก็ไม่มีให้จิตยึดติดอีก ทำแค่นี้คำว่าตัวกูของกู
ก็ว่างลงอย่างง่ายดายแล้ว จะไปเสียเวลา
ดับการมีอยู่รู้ตัวว่าเป็นตนมันทำไมกันหนอ?