เมื่อจิต "รับรู้" สิ่งที่กลไกอายตนะนั้นๆ
สัมผัสได้แล้วมีการ "รับเอา" เกิดขึ้นเป็น
ความรู้สึกต่อสิ่งที่รับรู้นั้นมันคือกระบวนการของจิต
ในขั้น "เวทนาขันธ์" นั่นเอง ถ้าต้องการนิพพาน
ท่านจึงต้องดับมันที่ความรู้สึกซึ่งเป็นกิเลส
มิใช่มุ่งจัดการดับที่เวทนาขันธ์ซึ่งเป็น
แค่เปลือกนอกของกิเลสถ้าจิตว่างจากกิเลสเวทนาขันธ์
ก็ว่างโดยไม่ต้องกดทับมันเลยมิใช่หรือ?